Dat de patiënt na de operatie een ijsje van mij krijgt is vaak wat ze onthouden
Hi, ik ben Chejenne
Chejenne is recoveryverpleegkundige in opleiding bij Amphia. Ze werkte vanaf haar 16e in de keuken van een verpleeghuis. Vanaf toen wist ze dat ze in de zorg wilde gaan werken. Ze volgde de opleiding tot verpleegkundige in Tilburg en begon na het behalen van haar diploma als verpleegkundige trainee bij Amphia. Bij de eerste afdeling kwam ze in aanraking met de Recovery. Hier wilde ze werken. Waarom dit haar volgende station zou worden, vertelt ze hieronder.
Recovery
“Waarom de recovery mij zo aansprak?” vraagt Chejenne. “Ik werk ondertussen alweer een hele tijd binnen de zorg. Een aantal jaar als verpleegkundige op verschillende afdelingen. Hier zorg je vaak wat langer voor eenzelfde patiënt. Ik wilde graag doorleren en meer kortstondige zorg kunnen bieden binnen een technischere hoek. Voor mij was recoveryverpleegkundige de ideale volgende stap, omdat je toch tijd hebt om de patiënt te spreken, maar wel cruciale en acute zorg levert.” Het OK-complex vond ze fascinerend. Alles speelt zich daar af achter gesloten deuren. “Als recoveryverpleegkundige ben je als het ware van allebei een beetje, maar wel onmisbaar. Je bent zowel onderdeel van de OK als van de verpleging”, vertelt Chejenne.
Betekenisvol werk
“Wij zijn de schakel tussen de OK en de verpleegafdeling. Vanuit mijn rol ben ik degene die de patiënt stabiliseert na een operatie. We bieden deze complexe zorg aan voordat de patiënt teruggaat naar de afdeling. Het klinkt gek, maar pijnbestrijding is een groot deel van mijn werk. Je wilt het de patiënt zo comfortabel mogelijk maken als de operatie achter de rug is. Soms wordt deze heel naar wakker. Dan ben je er. Jij bent degene die kan vertellen dat de operatie goed is verlopen. Dat is zo mooi aan mijn vak”, vertelt Chejenne. “De patiënt gaat dankbaar weg. Dankjewel voor de goede zorgen Chejenne zeggen ze dan.” Door de medicatie vergeten patiënten nogal eens wat, maar toch voelt het goed dat je onderdeel van essentiële zorg bent geweest. Zo maakt het aanbieden van een ijsje of warme deken na de operatie toch indruk. “Vooral dat ijsje blijft in de herinnering vaak hangen”, lacht ze.
Als recoveryverpleegkundige ben je als het ware van allebei een beetje, maar wel onmisbaar. Je bent zowel onderdeel van de OK als van de verpleging
Leren en werken
Chejenne volgt haar opleiding sinds september 2020. De opleiding duurt 13 maanden, maar omdat Chejenne de Biaz-modules heeft gevolgd tijdens haar traineeship, snoept ze er nu twee maanden af. “Je gaat nu echt de diepte in”, vertelt ze. “Zo leer je veel over het hart en cardiologie, de beademing en de acute postoperatieve zorg. Deze verdiepingsslag pas je direct toe op de werkvloer. Het is goed geregeld. Ik volg de theorie bij de Erasmus MC Academie en de praktijk pas ik toe bij Amphia. Je gaat echt terug naar de basis. Het duurt best een tijdje voordat je zelfstandig handelingen uitvoert, maar deze zijn dan ook cruciaal voor het herstel van de patiënt. Je werkt tijdens je opleiding alleen in dagdiensten. Dit zijn de diensten waarop het meest gebeurd. Je gaat dus vanaf dag één mee in het proces. Dan sta je aan.”
Teamwork
“Ons team is echt heel leuk”, vertelt Chejenne. “Tijdens een meeloopdag kwam ik erachter hoeveel mensen hier eigenlijk werken. De afdeling is niet zo zichtbaar binnen het ziekenhuis, omdat je er nooit heel lang bent. Je draagt hier een ander pak en je hebt een muts op. Je bent dus allemaal gelijk.” Verder vertelt ze dat er sprake is van een open aanspreekcultuur. “We zijn echt een team. Een belangrijk onderdeel van de OK. We doen het hier echt met elkaar.” Chejenne vertelt dat het op sommige momenten rustig is. Dan kletsen ze met elkaar. Deze momenten worden vaak opgevolgd door een nieuwe aanloop van patiënten. “Iedereen weet dan wat er moet gebeuren. Dat werkt echt fijn.” Al mijn collega’s zijn bereid me te helpen. Zo zijn er ook oud studenten aanwezig. Zij maken me wegwijs. Zij hebben immers ook de opleiding gevolgd.”
Stages
Tijdens je opleiding loop je ook stages. Dit zijn periodes van een week. Zo loop je mee met anesthesie en observeer je tijdens operaties. “Alle theorie die je leert, pas je direct toe”, vertelt Chejenne. “Zoals bijvoorbeeld de beademing van een patiënt. Je leert de beademingsmachine instellen door het te doen. Ook liep ik stage op de kinderafdeling. Ik wilde graag leren hoe ik met de allerkleinste patiënten omga. Wij zien natuurlijk alle patiëntcategorieën binnen ons vakgebied, van 0 tot 120 jaar.”
Eigenschappen
“Als recoveryverpleegkundige moet je sterk in je schoenen staan en voor jezelf opkomen”, vertelt Chejenne. “We zijn hier allemaal heel nauwkeurig. Dat wordt ook echt van je verwacht. Bijvoorbeeld bij het plexusprikken van de patiënt. Je weet dan precies wat nodig is en wat je klaar moet zetten. Je bent dan de verlengde hand van de anesthesie in zowel voorbereiding als het uitslapen. Verder moet je acuut kunnen handelen. Je houdt de waardes van de patiënt goed in de gaten. Je bent altijd in de buurt en staat als het ware altijd aan.”