De patiënt komt bij mij uitslapen
Hi, ik ben Maud
Maud is recoveryverpleegkundige bij Amphia. Ze studeerde ooit af als gymdocent, maar maakte al gauw de overstap naar HBO-V. Door haar vriend, die ook verpleegkundige is, werd ze opslag verliefd op dit vak. In haar 2e leerjaar volgde ze het duaal traject binnen Amphia. Zo leerde ze het vak onder andere bij interne geneeskunde en traumachirurgie. Haar doel was werken op de OK. Als recoveryverpleegkundige. Wat er zo mooi is aan deze afdeling vertelt ze hieronder.
Recovery
“Ik stel patiënten gerust voor en na een operatie en daarnaast zorg ik ervoor dat de patiënt stabiel en pijnvrij de OK verlaat. De patiënt komt na een operatie letterlijk even bij mij uitslapen”, vertelt Maud. “Op een zo’n comfortabel mogelijke manier. Daar zorg ik voor.” Verder vertelt ze dat je een patiënt zo rustig mogelijk een operatie wilt laten ingaan. Hij of zij is vaak gespannen of zenuwachtig. In de tijd dat je de patiënt dan voorbereidt, probeer je ze op hun gemak te stellen. Naast de verpleegtechnische handelingen is begeleiding onmisbaar.
Diversiteit in werk
"Mijn werk is divers”, vertelt Maud. “Het leuke aan onze afdeling is dat je veel verschillende patiënten ziet. Een combinatie van kort- en langdurige intensieve zorg wisselt elkaar hier af. Van kleine ingreep tot complexe longoperatie, iedere patiënt brengt een eigen verhaal mee en komt op een andere manier onze holding op. Je kunt veel voor een patiënt betekenen. Je bent voor de operatie het gezicht dat de patiënt ziet. Je bereidt de patiënt voor op de operatie waar ze vaak zenuwachtig voor zijn. Je assisteert de anesthesioloog bij het zetten van plaatselijke verdovingen, zoals een ruggenprik of plexus-verdoving bijvoorbeeld. Ik probeer de patiënt zo rustig mogelijk naar de OK te laten gaan. De patiënt wordt dan ook weer rustiger wakker.”
Ik krijg voldoening van mijn werk als mijn patiënt steeds minder pijn krijgt en er weer een glimlach op het gezicht verschijnt
Teamverband
“Wij zijn de schakel tussen de OK en de afdeling. Een tussenstation waar we erop toezien dat de patiënt stabiel kan worden overgedragen”, vertelt Maud. “Je werkt hier echt in een team. Zo heb je contact met artsen, anesthesiologen en collega’s van anesthesie binnen de holding, maar heb je ook veelvuldig contact met de afdelingen. De sfeer bij ons is goed, het is gezellig. Niks is bij ons te gek. Dit is erg fijn, want ik zie mijn collega’s vaak meer dan mijn eigen familie. We werken in één grote ruimte. Je spreekt elkaar dan echt. Dit proeven de patiënten ook. We zijn een stabiel team en dit dragen we uit naar de patiënt. Dat zorgt voor rust en een fijne dynamiek.
Voldoening
“Wanneer ik echt voldoening haal uit mijn werk?” vraagt Maud. “Als mijn patiënt steeds minder pijn krijgt en er weer een glimlach op het gezicht verschijnt. Dat zijn echt mooie dingen. Vanuit mijn rol ontneem je letterlijk iemands pijn, zodat het toch weer een beetje draaglijk wordt voor hem of haar. Er zit altijd een verhaal achter een persoon, dat maakt het zo interessant. Soms is het wat rustiger op de holding. Dan heb je meer tijd om in gesprek te gaan met je patiënt. Daar zit een belangrijk aspect van mijn functie. Een luisterend oor bieden en iemand op het gemak stellen voordat ze naar de OK toe gaan.”
Pop (postoperatieve patiëntlijst)
“Als recoveryverpleegkundige werk je op de afdeling of draai je een pop-dienst. Als pop-verpleegkundige sta je niet vast op de afdeling, maar werk je in heel het ziekenhuis”, vertelt Maud. “Je maakt aan de hand van een postoperatieve patiëntlijst je ronde. Zo ga je langs bij patiënten die een pca-pompje hebben of een ruggenprik krijgen tijdens een bevalling bijvoorbeeld. Of ga je bij patiënten langs die een grote operatie achter de rug hebben. Je overlegt met de verpleegkundige en dienstdoende anesthesioloog over het vervolg van de behandeling. Daarnaast word je acuut opgeroepen als je nodig bent in het ziekenhuis. Bijvoorbeeld om een moeilijk infuus te prikken. Er gebeurd dan best veel op zo’n dag. Je moet flexibel kunnen zijn en direct kunnen schakelen in acute situaties. Dat houd je scherp.”
Trots
“Ik ben wel trots op de stappen die ik heb gemaakt”, vertelt Maud. “Van verpleegkundige naar gespecialiseerd verpleegkundige. Het mooie aan de opleiding tot recoveryverpleegkundige is dat je specifiek leert wat je daadwerkelijk op de werkvloer tegenkomt. Je kunt alles vanuit de opleiding direct toepassen. Ik ben nu ook Oudste van Dienst. Ik heb dan een coördinerende rol waarbij ik het beddenhuis voor de gehele recovery beheer. Ik ben het aanspreekpunt voor anesthesiologen en ik werk samen met de floormanagers van de OK om de planning door te spreken. De veelzijdigheid van mijn functie én de dankbaarheid van de patiënt maken mijn werk echt leuk.”